Er zijn oude geschriften waaruit zou moeten blijken dat het Boekels mannenkoor veel ouder is. Maar de twaalf leden die het koor nog telt, houden voor de zekerheid tweehonderd jaar aan. Op 20 november vieren ze een feestje.
Het twaalf man sterke mannenkoor van Boekel. @Irisa Heinrich
Ooit telden ze veel meer leden. In 1979 waren het er nog 36. Inmiddels zijn er heel wat koorleden gestorven en mede door de ontkerkelijking is er geen nieuwe aanwas. ,,Ons jongste lid is 60 jaar, het oudste bijna 87. De gemiddelde leeftijd bedraagt nu 80”, weet voorzitter Bart van Sleeuwen.
Die hoge leeftijd van de meeste koorzangers leidde tot problemen: velen konden de trappen naar het kerkkoor niet meer op. Het koor besloot voortaan voor in de kerk te gaan zingen. Maar dat werd geen succes. ,,De akoestiek van de kerk is nou eenmaal ingericht op zang van achteruit, en bovenin”, zegt Van Sleeuwen. De oplossing werd uiteindelijk gevonden in een lift, speciaal voor de koorleden. ,,Met onze twaalf man plus organist kunnen we omhoog en hebben we daarboven ruimte genoeg.”
Pastoor dacht aan touwladder
Toch is dat de meest brandonveilige plek in het kerkgebouw. In de tijd dat er steeds meer aandacht kwam voor brandpreventie, hebben wij de toenmalige pastoor René Aarden voorgesteld een ijzeren noodtrap te laten maken. Hij dacht zelf meer aan een touwladder”, lachen hulpdirigent en oud-lid Walter Corssmit en zanger Jan Meulemeesters. Geen van de twee oplossingen werd ooit gemaakt.
Van vierstemmig naar hoogstens tweestemmig
Het koor luistert tegenwoordig uitsluitend de missen in de kerk op. Zongen ze vroeger vaak vierstemmig, tegenwoordig is dat noodgedwongen een- of hoogstens tweestemmig. En veel gregoriaans. Dat is in het verleden weleens anders geweest: in de jaren tachtig zongen de mannen voor de KRO-radio, in ziekenhuizen en bejaardenoorden. Ze zongen passieconcerten en gaven benefietconcerten voor het Lilianefonds, eenmaal zelfs met Marco Bakker. En er werd een langspeelplaat en later een cd opgenomen.
Repetitie van een deel van het koor in 1962, onder leiding van dirigent en gemeentesecretaris Jan Jansen. @Heemkunderkring Boekel
De koorleden halen met smaak herinneringen op aan de jaarlijkse Ceciliafeesten (patrones van de parochiekoren, red.) In de oorlog moesten ze zelf het eten meebrengen. Eén van de zangers bracht een haas mee, die bij café ’t Menneke werd klaargemaakt. Tot de politie kwam en iedereen op de bon werd geslingerd. Behalve één lid dat op de vlucht sloeg, met een nog afgesloten fiets op de schouders.
Ondanks hun hoge leeftijd bezoekt 90 tot 95 procent van de leden de wekelijkse repetitie. ,,Ook tijdens corona hebben we met een man of vier, vijf doorgezongen. Heel ruim van elkaar. Da’s moeilijk, want dan heb je geen steun aan elkaar”, zegt Bart van Sleeuwen.
Over de toekomst zijn de mannen duidelijk: ,,Ons koor zal de 250-ste verjaardag niet meer meemaken. De meest reële optie is aansluiten bij het seniorenkoor. Sommige van onze zangers zijn daar al lid van. Maar dan moeten we een heel nieuw repertoire gaan instuderen. En dat valt op je tachtigste niet meer mee.”
Op zondag 20 november gaat bisschop Gerard de Korte voor in een feestelijke mis, die uiteraard door het jubilerende koor wordt opgeluisterd. ’s Middags is er in de kerk een concert van vier Boekelse koren: het mannenkoor opent met het Aagathalied, vervolgens treden Imémato, Allegria en seniorenkoor De Blijde Herfstklanken op. Tot slot zingen de vier koren samen het Boekels volkslied.