Wanneer er in de Petrus parochie veel uitvaarten zijn, zoals in de corona periode, en, in de afgelopen tijd, klinken onvermoeibaar de troostende woorden van eeuwig leven. Mensen hunkeren dan naar die troostrijke en ook gelovige woorden. Vanuit families zelf komt ook, uit onverwachte hoek soms, een levend getuigenis over het leven na de grens van de dood. Door vrouwen en mannen! Belangrijk is het om die hoopgevende boodschap te doen klinken. Gij hebt woorden van eeuwig leven, naar wie zouden wij anders gaan, het is het getuigenis van Petrus vandaag. Krachtig en sterk dit keer. Talloze mensen in de wereld leven van deze boodschap. Woorden van eeuwig leven. Het is de kern van onze Christelijke boodschap. Zoals een man, in een afscheidsbrief, aan zijn geliefde schreef: we zien elkaar wel weer! Krachtiger kan bijna niet. Als kerk, ook in 2021 hebben wij samen de taak die hoopvolle boodschap uit te dragen.
Door vrouwen en mannen. Mijn ervaring leert dat er veel en veel meer gelovigen zijn, dan, zoals wij, die hier trouw samenkomen. Afscheidsvieringen getuigen daarvan. Dat geeft hoop en vertrouwen, dat mag ons doen inzien dat de kerk groter is dan wij kunnen vermoeden. Gij hebt woorden van eeuwig leven, naar wie zouden wij anders gaan? Velen in onze wereld beamen dit. Moge dit ook aan ons gegeven zijn.
Tenslotte: naar aanleiding van de bijzondere tweede lezing van vandaag over de positie van de vrouw, plaatsend in de tijd van toen: “Twintig jaar geleden was het thema van de vrouw in de Kerk enkel een vraag van vrouwen, nu is het een topic die vrouwen en mannen, priesters en bisschoppen, ja, zelfs de paus aan snijden.“
De tekenen van deze tijd verstaan, daar gaat het om, en, er naar handelen, in navolging van Jezus Christus, Onze Heer
AMEN!