Een te grote jas.
Het project kerkenvisie staat op een correcte wijze stil bij het feit dat we samen kerken in een te grote jas. Alle gebouwen zijn nog ingericht op het Rijke Roomse Leven. Tijden evolueren, veranderen, dit vraagt om aanpassing en flexibiliteit. Ik zelf, als pastoor, huis ook in een véél te grote jas. Daar is niet om gevraagd, het is eveneens een gegeven wat teruggaat in de tijd toen een pastorie huisvesting bood aan een pastoor met een aantal kapelaans en huishoudsters. Maar ook die tijd ligt inmiddels vér achter ons.
De Petrusparochie beschikt over een eigentijds Parochiecentrum, vrij nieuw, energiezuinig en onderhoudsvriendelijk. De pastorie daarentegen vraagt
veel onderhoud, heeft hoge energiekosten. Om het als vervanging van het Parochiecentrum in te richten vraagt veel aanpassing en dan blijven de kosten nog hoog. Daarom heeft het parochiebestuur terecht besloten om de pastorie te herbestemmen en te verkopen. Een notaris zal zijn intrek gaan nemen per januari 2020. Een waardige bestemming. Aan de buitenzijde blijft alles hetzelfde. Het is immers een rijksmonument. Het parochiebestuur heeft als toekomstige huisvesting van de pastoor en eventuele gasten en
assistenten een woonhuis aangekocht aan de Rooijsestraat 34, pal achter het Parochiecentrum en dicht bij de Petruskerk. Persoonlijk bezig ik de gedachte dat het ook meer bij de tijd is om in een huis te wonen, gewoon in een mooie buurt, i.p.v. afgezonderd in de té grote pastorie. Het heeft ook met eenvoud van doen! Ook het woonhuis zal een open huis worden voor de parochianen, evenals het Parochiecentrum. Tenslotte, een pastorie sluiten/verkopen is
eenvoudiger dan een kerk. Een kerk is de ziel van een gemeenschap, een pastorie slechts een (tijdelijk) verblijf. Ik ben het parochiebestuur dankbaar voor dit besluit. Het is immers mijn intentie de Petrus parochie nog heel lang te dienen. Vol enthousiasme en met goede moed.
Veel groeten. Pastoor John van de Laar.