Op 24 december 2024 opende Paus Franciscus het heilig jaar
door de heilige deur in de St. Pieter te openen. Dit heilig jaar
krijgt als thema mee: Pelgrims van hoop. We worden
opgeroepen om hoop te brengen, hoop te houden en vooral
de hoop niet te verliezen.
Maar is er eigenlijk nog wel plaats voor hoop? Ja, en die zal
er moeten blijven. In het Nederlands kennen we het
spreekwoord ‘hoop doet leven’. Zonder de hoop op een
betere toekomst, een betere samenleving of een betere wereld
zijn we nergens. Dan geven we vaak al snel de moed op.
Want wat heeft het dan nog voor zin.
Ook ons geloof mag een baken van hoop zijn: Jezus zegt: Het
‘uw Rijk kome’ van het Onze Vader is de belofte dat het niet
de aardse heersers zijn die uiteindelijk het laatste woord
hebben. Al lijkt dat nu moeilijk te geloven. Maar die belofte
mag wel een bron van hoop zijn. In de brief aan de Hebreeën
klinkt het zo: “De hoop is ons anker naar God.” Het is een
hoopvol beeld: in alle onzekerheid en wanhoop kunnen we
onze anker uitgooien naar vaste grond. We hoeven het niet
alleen te doen, wij hoeven niet onze hoop te maken: die wordt
ons door God geschonken, net als geloof en liefde.
Mogen ook wij allemaal pelgrims van hoop zijn. Dat we
blijven werken aan de wereld zoals God die voor ogen heeft.
Samen