De meimaand is van oudsher bijzonder toegewijd aan Maria, de moeder van Jezus. Met name ook in mei gaan veel mensen op bezoek bij haar om haar te ontmoeten. Veel plaatsen in het Brabantse land en daarbuiten oefenen een grote aantrekkingskracht uit. Jongeren en ouderen weten de weg te vinden. Over Maria staat in het Evangelie weinig geschreven.
Op belangrijke plaatsen is zij nadrukkelijk aanwezig en betekent zij veel. Het nieuws van haar uitverkiezing deed haar schrikken. De opdracht om moeder van Gods Zoon te worden en Hem te begeleiden vond ze een opdracht die misschien te hoog gegrepen was voor haar eenvoudige persoon. Haar ja-woord tot de engel Gabriel en haar dienstbare hulp aan haar nicht Elisabeth laten zien dat ze open staat voor nieuwe ervaringen en dat ze de handen uit de mouwen wil steken. Met zorg en liefde heeft ze Jezus omgeven.
Zoals iedere ouder zijn/haar kind moet loslaten, zo moest Maria toezien hoe haar Zoon steeds meer zijn eigen weg ging. Ze begreep niet alles wat Hij zei en deed. Ze gaf Hem ruimte en steunde Hem door dik en dun. “Ze bewaarde alles in haar hart “ zo lezen we in de heilige Schrift. Op het einde van Jezus’ leven, toen bijna alle vrienden gevlucht waren, bleef Maria haar Zoon trouw. Ze stond met Johannes onder aan het kruis. Als de leerlingen, na Jezus’ dood en verrijzenis, verdrietig en verward samenkomen in de zaal van het cenakel, is Maria erbij. Samen wachten ze op de Pinkstergeest. Net als toen wil Maria ook bij ons zijn, om met ons verdriet en lijden te delen. Zij verwijst met haar hele persoon, haar geloof en haar dienstbaarheid, naar haar Zoon Jezus Christus. “Vertrouw je toe aan Hem, ga Zijn weg” zegt ze tot ons. In het geloof van velen is tastbaar dat Maria op deze weg een tochtgenote is. Zij staat heel dicht bij ons, mensen. Zij is bijzonder geschikt om gevoelens van hoop, wanhoop, twijfel, onmacht, verdriet, lijden, vreugde en dankbaarheid over te brengen naar haar Zoon. Moge uw bezoek aan Maria, in onze kerken of daarbuiten, u goed doen!