Maand: januari 2022

 

Toen ik in september 2017 in de Petrus parochie werd benoemd, had ik een aantal doelstellingen voor ogen. Op de eerste plaats uitdragend dat we sámen kerk zijn en dat daarbij een ieder belangrijk is en uniek op de eigen plaats en met de eigen inbreng. Om met de woorden van onze bisschop te spreken: dat we als gedoopte onze verantwoordelijkheid nemen. Verder had ik als doelstelling om de banden met de Kruisherenkapel en de gemeenschap aldaar, als ook de voorgangers, om die banden snel aan te halen. In mei 2018 volgde een kennismakingsgesprek in de Kruisherenkapel met de vertegenwoordigers van de kapel gemeenschap. Bijzonder aangenaam waarbij mijn uitgangspunt heel uitdrukkelijk was: we zijn bondgenoten, sámen kerk. Dit is niet alleen bij woorden gebleven. Zo ga ik met regelmaat voor bij de uitvaarten in de Kruisherenkapel. De voorgangers van de kapel assisteren in onze parochie door één maal per maand voor te gaan in een viering in Huize Sint Jan. Het koor Mistral stond al twee maal op de planning in de Petrus kerk, maar door corona twee maal uitgesteld. We zullen uitgaan van: drie maal is scheepsrecht. Kortom: de Petrus parochie en de Kruisherenkapel zijn bondgenoten. Heel passend ook nu we deze maand de internationale bidweek voor de eenheid van de christenen gaan vieren. Trouwens, met de aanwezige Kruisheren is het contact altijd al heel vriendschappelijk! We eten met regelmaat samen in Huize Sint Jan. Bondgenoten, in woord en daad, zelfs aan tafel! Ook aan de altaartafel: dé perfecte plek om te vieren, zowel in de Kruisherenkapel, als ook in de Sint Petrus kerk.

Pastoor John van de Laar.

Uit eigen ervaring weet ik dat een ziekenzalving kracht kan geven, herstel kan bevorderen, mede leiden naar genezing. Daarbij ook het gezond verstand gebruikend! De vaccinaties waren mijn redding, dat staat als een paal boven water. Nu komt het voor dat medemensen er anders overdenken, afzien van vaccinatie. Maar wel vragen om een ziekenzalving bij corona. Ofschoon ik wel wat huiverig ben in deze, zegt mijn pastorale hart altijd: “ja” wanneer er bij corona om een ziekenzalving gevraagd wordt, ook thuis. Wel is dé voorwaarde dat er voor beschermende kleding wordt gezorgd en afgegeven bij het parochiecentrum. Zo ging ik weer op pad voor een ziekenzalving in coronatijd. Niet bang, maar wel voorzichtig.

Pastoor John van de Laar.

Pastoor John van de Laar en Ingrid van Meer,  parochiaan en    werkzaam in het bisdom van Den Bosch, nodigen belangstellenden uit deel te nemen aan het gesprek rondom de door de bisschop gekozen thema’s van de synode; participatie- missie en gemeenschap.

Aansluitend aan de heilige mis op zondag 30 januari  tot ongeveer 13.00 uur.  Aanmelden is noodzakelijk en er is een maximum per bijeenkomst van 20 deelnemers. Zo is het ook echt mogelijk om met elkaar in gesprek te gaan. Bij grote belangstelling plannen we een extra moment. Aanmelden kan tot 27 januari via info@parochiesintpetrus.nl  o.v.v. uw naam en telefoonnummer. We hopen van harte samen met u op weg te gaan, en zo samen bij te dragen aan toekomst van de katholieke kerk, van onze kerk.

 

 

Iedere eerste dinsdag van de maand is er om 9.30 u een extra viering voor zieken en ouderen uit onze parochie. Deze viering wordt trouw gehouden in de Sint Petrus kerk van Uden. Wanneer de coronaregels dit toelaten is er aansluitend een gezellig samen zijn aan de koffie in het parochiecentrum. Maar wanneer dit weer kan is nog “koffiedik kijken”. Welkom in elk geval bij de viering. De eerst volgende is op dinsdag 1 februari om 9.30 u.

 

Dopen betekent: onderdompelen. Een kind wordt geboren in een gezin, een kleine gemeenschap van zichzelf, maar daarmee wordt het ook ondergedompeld in die grotere samenleving waar het gezin deel van uitmaakt. En als dat gezin ook deel uitmaakt van de kerk, de geloofsgemeenschap, dan wordt het kindje ook in die gemeenschap ondergedompeld, en dat krijgt gestalte in de ceremonie van de doop. Vroeger, in de begintijd werden dopelingen ook letterlijk ondergedompeld in het water. Zo is ook Jezus gedoopt door Johannes. Kopje onder in de Jordaan. Nu is het doopsel van Johannes toch anders dan ons doopsel. Voor Johannes was het een teken van bekering, het afwassen van de zonden. Eigenlijk is het heel vreemd dat Jezus zich laat dopen door Johannes, zeker als je bedenkt dat dat een doopsel van bekering was. Wat hij de eerste dertig jaar van zijn leven gedaan heeft, weten we niet, maar we mogen toch wel veronderstellen dat hij als een goed mens geleefd heeft en dat hij dat symbool van afwassen van het kwaad, van de zonde, dat teken van bekering persoonlijk niet nodig had. Jezus’ doop wordt dan ook gezien als een soort verklaring: ik hoor bij deze mensen, die het goede willen, ik voel met hen allen verbonden, met hen en voor hen wil ik nu mijn zending gaan uitvoeren. En zo gezien is Jezus’ doop ook heel uitdrukkelijk een gemeenschapsgebeuren. En dat is het ook bij elke volwassene en elk kind dat in zijn naam gedoopt wordt. Zo worden dit weekend Fleur en Hanne gedoopt tijdens de viering in de Petrus kerk. Een feestelijk gebeuren in een bijzondere tijd.

Pastoor John van de Laar.

Een jaarwisseling nodigt uit, als bijna vanzelf, tot een moment van bezinning, zeker na weer een bewogen zogenoemd corona jaar. Veel mensen zijn er door getroffen. De maatregelen hakken erin, zowel is dit zo voor de maatschappij, als ook voor de kerk.

Als parochie hebben wij in 2021 veel afscheid moeten nemen. Er waren 87 kerkelijke uitvaarten. We deden uitgeleide aan twee geliefde emeriti pastoors, Louis de Bonth op 31 januari en Inno Ponsioen op 28 november. Zeeland nam afscheid van twee religieuzen; pater Nol van Dongen, priester missionaris van het heilig Hart en zuster Maria Immaculata van de Birgitinessen.

Een groot deel van het jaar was de kerk beperkt door alle maatregelen.

Lees verder “Preek Oud en Nieuw 2021-2022”