In deze tijd van eenzaamheid, rouw en verdriet waardoor veel gezinnen en families getroffen worden is het belangrijk, denk ik, om te blijven hopen en vertrouwen, ook al is het lijntje tussen hoop en wanhoop momenteel wel flinterdun.
Onze parochie is zwaar getroffen door verlies. We weten met ons hart dat liefde sterker is dan de dood. God is liefde en dus sterker dan de dood die om ons heen is. Het maakt het verdriet niet minder zwaar!!
We missen ons samenkomen in de kerken dan ook. Juist in deze tijd dat we elkaar zo hard nodig hebben moeten we het samen bidden en vieren ontberen. Ik hoop en bid van harte dat er na 1 juni wat meer ruimte komt, maar daar is op dit moment nog niets van te zeggen. Wel zijn we in de kerken van Uden, Boekel en Zeeland bezig om te kijken hoe we kunnen “kerken” op ander halve meter afstand, want dat zal voorlopig en misschien nog wel een hele tijd de richtlijn kunnen zijn. We beginnen met deze drie kerken omdat we het ook mogen zien als proef of het allemaal wel lukt.
Dus, stap voor stap naar een nieuwe toekomst.
Laten we, ondanks als onzekerheid en gevoel van onmacht, blijven hopen en vertrouwen….
Pastoor John van de Laar.