Vogels vertrekken in grote zwermen naar het zuiden, naar betere, warmere oorden. Om ons heen dwarrelen de bladeren naar beneden; sommige waren langzaam aan verkleurd en toen ze eenmaal bruin en geel en rood geworden waren wisten we dat hun tijd gekomen was; andere bladeren waren nog groen, ze leken zo vol leven, maar een stormachtige herfstwind heeft ze afgerukt.De natuur sterft af maar we weten, ook al zou je het nu niet zeggen, dat na de trieste herfstdagen, en na de winter met zijn kou, de warmte van de zon de knoppen en het groen zal wekken en nieuw leven vol belofte uit de dode takken zal ontstaan. Soms wekt dat in ons hart verwondering, bewondering en brengt die ordelijke wisseling van de seizoenen bezinning op het leven van de mens in het algemeen, en op ons eigen leven. De natuur met zijn ritme van sterven en leven en die herfst doen ons denken aan het leven van ons mensen dat voorbijgaat, want de mens is als gras of een veldbloem, zegt de psalm: de wind gaat erover en hij is er niet meer. Maar het sterven draagt al de belofte in zich van een nieuwe en eeuwige lente. We missen op deze dag dierbare mensen die gestorven zijn, op hoge leeftijd: ook al voelden we de pijn van het verlies, we konden begrijpen dat hun leven voltooid was; anderen werden vroeg geplukt als een bloem in volle bloei, als een blad dat zo fris en groen was, toen het leven nog zoveel beloftes leek in te houden. Hun sterven was een onbegrijpelijk verdriet. Soms zeggen ze dat God het eerst de mooiste bloemen plukt. We gedenken hen, al deze overledenen, doordat hun namen openlijk worden genoemd of doordat onze gedachten en gebeden op deze bijzondere dag naar hen uitgaan. Dit is een dag om God te bedanken voor bepaalde mensen die Hij op onze weg heeft gebracht en aan wie we veel te danken hebben. Wie zouden we zijn geweest als niet bepaalde mensen op onze weg gekomen waren? Dit is ook een dag om voor al die dierbare overledenen te bidden: dat moeder Maria hen bij de hand neemt, dat God de Vader hen thuis brengt, dat Hij hen het eeuwig geluk moge schenken. Heer, geef hun de eeuwige rust!
Mede namens diaken Henk van Thiel wens ik u van harte álle sterkte toe tijdens deze dagen van gedenken!
Pastoor John van de Laar.