Op dit moment is het binnen onze parochie actueel wat te doen met de kerkgebouwen. In iedere kern; Boekel, Odiliapeel, Uden, Venhorst, Volkel, en Zeeland, zijn mensen zich aan het buigen, vergaderen, nadenken, brainstormen over de toekomst van onze kerken. Het is goed dat ieder gemeenschap zich over deze vraag buigt. Wat is de toekomst van de kerk. Kunt u zich voorstellen dat het Markante gebouw uit uw dorp gaat verdwijnen? De plek waar wij samen komen om te bidden, te luisteren en te zingen om Eucharistie te vieren?
Het is u vast wel eens overkomen tijdens een vakantie dat u op zoek bent naar een bepaalde plek en die niet kunt vinden. Bijvoorbeeld een kerk. Vandaag de dag kan het dus zomaar zijn dat iemand u de weg wijst naar een kerk en die dan voor een totaal ander doel gebruikt wordt. Het kan zomaar een boekwinkel zijn geworden, een fietsenstaling, een speelpaleis, sportschool en zo zijn er nog veel meer voorbeelden aan te dragen wat men allemaal met zo’n gebouw kan doen.
Weer even terug naar een vakantie waar u op zoek bent naar een kerk. U spreekt iemand aan en zegt u wilt bidden en bent op zoek naar een kerk. “Kunt u mij zeggen waar de kerk is?” “Dat komt goed uit”, zegt die persoon. “Ik ben juist op weg naar de kerk. Loop maar met mij mee.” U haalt opgelucht adem en loopt met de vriendelijke persoon mee. “Het is in deze straat”, zegt die vriendelijke mens. U kijkt om u heen maar ziet nergens een gebouw dat op een kerk lijkt. Vervolgens belt de persoon aan en een deur gaat open. In die deur staat iemand die u nog nooit eerder in uw leven heeft gezien. “Hier woont God” zegt de vreemdeling die u tot daar heeft gebracht. “Hier is zijn kerk.” Vol van verbazing zegt u dan; “Maar dit bedoel ik niet.” “Dat kan wel zijn” zegt de persoon die u tot daar heeft gebracht, “maar Jezus van Nazareth bedoelt dat wel.”
Stel nu eens dat u op straat wordt aangesproken met de vraag waar de kerk is. Waar brengt u die persoon dan naar toe? Waar belt u aan? Aan wie denken we dan?
Want dit staat als een paal boven water: Jezus denkt bij tempel of kerk beslist niet alleen aan een gebouw. Hij denkt aan mensen, aan heel concrete mensen. Zoals u en ik.
Wat hebben wij vandaag de dag met die boodschap gedaan? Zouden wij niet op de eerste plaats de echte kerken moeten gaan herstellen, dus U en ik, om ervoor te zorgen dat God er wonen kan? En moeten wij niet op de eerste plaats gaan beseffen dat iedere zorg voor een medemens –welke zorg dan ook- een zorg is voor de plaats waar God woont. Want nogmaals, als je Jezus vraagt waar de tempel van God is, brengt Hij ons niet naar een gebouw, maar naar een mens, naar u en mij.