Pastoor Theo van Osch van de Sint Petrus-parochie (Boekel, Odiliapeel, Uden, Venhorst, Volkel en Zeeland) heeft te kennen gegeven al enige jaren een groeiend verlangen te ervaren naar een diepere eenwording met God. In een oude kapel in Zuid-Frankrijk vond hij geruime tijd geleden tijdens een vakantie een aansprekende stilte en sereniteit die mogelijk aansluiting bij dit verlangen zou kunnen verschaffen.
In zijn zoektocht om te onderzoeken of onder dit verlangen daadwerkelijk een tweede roeping schuilgaat heeft de pastoor zijn licht opgestoken bij een ervaren abt, die hem begeleidt bij dit proces, en een in Groningen praktiserende kluizenaar. Bij dit laatste hoeft men niet noodzakelijkerwijs te denken aan een in volledige afzondering in de bergen of woestijn levende zonderling, het kan ook gaan over iemand die door zijn solitaire manier van leven, werken en bidden mensen kan aansporen om bij de essentie van het leven stil te staan.
“Je kunt denken aan iemand die de rand van de samenleving opzoekt, als een soort drop-out. Maar in werkelijkheid sta je juist in het hart van de Kerk en de samenleving. De zorgen en noden van de mensen zijn je nabij en je ervaart een grote solidariteit met de mensen, ook met degenen met wie je niet dagelijks omgaat en die je niet ziet”.
Met de collega’s in het pastoraatteam en het parochiebestuur is een en ander uitgebreid besproken en natuurlijk is ook de bisschop op de hoogte gesteld. Na deze afstemming is besloten tot een ‘proefperiode’, zoals ook gebruikelijk is voorafgaande aan iemands intreden in een kloosterorde. Daartoe zal de pastoor zich vanaf de laatste week in februari een aantal weken terugtrekken in deze Franse kapel om te ervaren of het kluizenaarsleven op deze wijze beantwoordt aan zijn verlangen en of dit de juiste weg is om met zijn leven verder te gaan.
Tenslotte benadrukt Pastoor van Osch dat hij nog lang niet ‘weg’ is. Zijn eerste verantwoordelijkheid ligt bij het priesterschap in de zes kernen van onze parochie. Maar, zoals hij in zijn eigen woorden zegt: “Iets in mij knaagt; is dat de tweede roeping om meer een te worden met Hem die het Leven is? Bid voor mij, zoals ik dagelijks bid voor u”.
Parochiebestuur Sint Petrus-parochie