Advent is het woord voor ‘verwachten’. Jezus verwachten. Geduld oefenen en je verlangen niet richten op wat je ziet, maar op het onzienlijke. Advent, een tijd die haaks staat op wat we eigenlijk verlangen in deze wereld. Daarom wandelen we in deze overdenking langs de weg van Advent en laten we ons oproepen om te verwachten. We luisteren naar de woorden van Johannes de Doper, de wegbereider, degene die opriep om in actie te komen.
Niet passief, maar actief te wachten. Johannes de Doper, een man met een geschiedenis. Een man van wie de geboorte groots werd aangekondigd door een engel, en van wie
de vader het niet geloofde. De man van wie de vader niet meer kon spreken en de man over wie grootse dingen werden gezegd. We lezen een stukje over de aankondiging van zijn
geboorte: Maar de engel zei tegen hem: Wees niet bevreesd, Zacharias, want uw gebed is verhoord en uw vrouw Elizabeth zal u een zoon baren en u zult hem de naam Johannes geven. En er zal blijdschap en vreugde voor u zijn en velen zullen zich over zijn geboorte verblijden, want hij zal groot zijn voor de Heer. Dat is de weg van advent. Liefdevol fluistert Hij toe dat je het niet alleen hoeft te doen, maar het van Hem mag leren. Dat zijn genade telkens genoeg is. We zijn onderweg, loop richting het goede. De weg van Jezus.
Een goede Adventstijd gewenst!