Zondag 2 mei is de jaarlijkse Zondag voor de Oosterse Kerken. Het thema is dit jaar: ‘Religieus leven in Oost en West – Antonius als bezieler’. De Zondag voor de Oosterse Kerken brengt elk jaar op de vijfde zondag van Pasen (de vierde zondag ná Pasen) het oosterse christendom onder de aandacht binnen de Katholieke Kerk.
De in het thema genoemde bezieler, Antonius (251-356), werd geboren als kind van rijke ouders. Al op jonge leeftijd – na de dood van zijn ouders – trok hij zich terug in de woestijn. Later voegden anderen zich bij hem. Zo stond hij aan de oorsprong van het gemeenschappelijke monastieke leven. Antonius werd bekend als de vader van het religieuze leven.
Religieus leven
Op zondag 2 mei wordt gekeken naar het grote belang van het religieuze leven voor de geloofsgemeenschap. In Nederland heeft het religieuze leven een grote bloei gekend in de tweede helft van de 19e en de eerste helft van de 20e eeuw. In de tweede helft van de 20e eeuw vond een kentering plaats. Daarnaast zijn er in de loop van de vorige eeuw diverse oecumenische religieuze gemeenschappen ontstaan. In de protestantse wereld werd de betekenis van het religieuze leven opnieuw ontdekt.
Monastiek leven in oosters christendom
Het oosters christendom is sterk gevormd door het monastieke leven. De monastieke tradities van de Oosterse Kerken zijn ook in Nederland te vinden. Ook zij staan voor de uitdaging om hun gemeenschappen in de hedendaagse, seculiere cultuur te doen opbloeien. Voor deze gemeenschappen is het leven van Antonius een bron van inspiratie.
Op de zondag van de Oosterse kerken wordt gekeken hoe Antonius de Grote een bezieler kan zijn voor het religieus leven in Oost en West in de 21e eeuw. En hoe religieus leven een bezieling kan zijn voor heel de Kerk.