Paradoxen van Kerk & Corona

 

Vóór het begin van de corona­cri­sis was naar de kerk gaan voor velen een vaste routine.
En hoe schokkend was het toen die routine ineens plat werd gelegd!
Maar was het ook niet een beetje een sleur gewor­den?
Hoe bij­zon­der zal het straks zijn om alles weer als nieuw te ervaren!

Nood leert bid­den, en momenteel is de nood best hoog.
Je zou dus ver­wach­ten dat de kerken goed vol zou­den zitten.
Maar we mogen of durven er maar beperkt naar toe.

Normaal ge­spro­ken doen kerken er alles aan om zo veel moge­lijk mensen binnen te krijgen.
Nu doen ze er alles aan om met een beheers­baar aantal personen nog te mogen vieren.

Iets posi­tiefs kan in deze tijd heel nega­tief zijn: name­lijk, een testuit­slag.
Maar mis­schien kan iets nega­tiefs als corona achteraf ook iets posi­tiefs bewerken.

De kerk is momenteel wat min­der toe­gan­ke­lijk.
Maar aangezien veel kerken proberen liturgie, gebed en bemoe­diging via in­ter­net te ver­sprei­den
zijn de kerken eigen­lijk nog nooit zo toe­gan­ke­lijk geweest.

We hebben normaal ge­spro­ken weinig contact met elkaar – even snel voor of na de vie­ring.
En we leven allemaal toch een beetje in onze eigen kring.
Maar we zijn elkaar deze maan­den wel steeds meer gaan missen.
En dat is een inte­res­sante ontdek­king.

Thuis een H. Mis volgen op de com­puter, de mobiele tele­foon of de TV is even wennen.
Het voelt mis­schien comfortabel, met pantoffels en een kop koffie, maar ook een­zaam en saai.
Maar weet u wat het grote voor­deel is van het thuis volgen van liturgie?
U kunt uit volle borst mee­zingen – en dat zon­der mondkapje, afstand en han­den wassen!

Normaal ge­spro­ken doen de koren hun best om lie­de­ren te vin­den
die de mensen mak­ke­lijk mee kunnen zingen, en ook nog eens iets nieuws te proberen.
Maar nu moeten cantors, organisten en koor­groepen hun best doen
om lie­de­ren te vin­den die de mensen NIET zomaar mee zullen zingen!

Koor­groepen en cantors zijn dus min of meer ge­dwon­gen
om nieuwe of moei­lijkere lie­de­ren te zingen – en dat valt best tegen.
Maar over een paar jaar zal dat een voor­deel blijken te zijn.
Want tegen de tijd dat alles weer normaal is kennen de zan­gers die lie­de­ren al goed,
en de mensen in de kerk zullen ze herkennen en mee kunnen zingen, als dat straks weer mag …
Dat zou normaal ge­spro­ken jaren duren!

We zijn er inmiddels aan gewend om in kleine groepen ons geloof te vieren.
Maar mis­schien wordt het na corona wel heel druk in de kerk!

En het feit dat we elkaar even niet meer zo nabij kunnen zijn als normaal
daagt de hele maat­schap­pij uit om manieren te vin­den
om op een andere manier dicht bij elkaar te staan.
Maar dat wist u vast al wel.

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *