Dat krijgen veel mensen na een vakantie bij het weerzien van de haan op de toren van onze mooie St Agathakerk .
We hebben het hier niet over een menselijke relatie maar over de relatie met een gebouw. Toch begrijpen we dat veel parochianen en vele vrijwilligers aan dit gebouw zijn gehecht. De mensen die de kerk helpen versieren ,de koorleden, de klusjesmannen, de mensen die helpen bij het plaatsen van de kerstbomen of de kerststal mee van zolder halen. De weduwe die een kaarsje komt branden bij Maria of die in dit gebouw de aanwezigheid van de liefde van hun dierbare naasten nog kunnen voelen. Elke week komen nog tussen de zeventig en honderdtwintig mensen in de kerk bij elkaar om te bidden, hun geloof te delen en Eucharistie te vieren. Zoals de relatie met je ouders je kan hechten aan je ouderlijk huis, zo kan voor gelovigen de relatie met God ook de gehechtheid aan het gebouw waarin je dat geloof beleeft versterken. De kerk(gemeenschap) is niet dood maar wel te klein geworden om de lasten voor dit gebouw te blijven dragen. We beseffen dat elke verandering van de functie van dit gebouw, pijn of zelfs verdriet kan veroorzaken bij mensen die een bijzondere band hebben met of op een speciale manier gehecht zijn aan dit gebouw. We gaan u vragen tijdens een brainstormsessie – die we in oktober gaan houden – mee te denken en ons te helpen ideeën te ontwikkelen voor een realistische en toekomstbestendige oplossing of invulling van dit gebouw. Daarvoor vragen we om deze gevoelens daarbij te respecteren. Als je niet kan wachten je ideeën te delen, maak er dan alvast een gespreksonderwerp van op je volgende feestje.
Als je interesse hebt dit mee te organiseren neem dan contact met ons op!
klankbordgroep.st.agatha@gmail.com